Ik denk niet dat deze schrijfster precies weet waar ze het over heeft! In mijn geval vond ik het absoluut geen keuze om plots als late moeder maar jonge weduwe (toentertijd) te besluiten om vaker thuis te zijn. Ik denk dat deze mevrouw een duidelijk verschil moet maken tussen het verwende nest en de vrouw “de duizend poot” die altijd voor een beter en zelfstandig leven heeft geknokt.
Heel mijn opleiding, baan en toekomst perspectief verdween achter donkere wolken. Alle energie zat in het terugbrengen van rust evenwicht en veiligheid in het gezin.
Eenmaal het “even thuiszitten”stempel op je voorhoofd, ben je voor de werkgever niet meer interessant. Zeker niet als je dan inmiddels de 45 in de ogen kijkt. Dit heeft overigens de instantie niet weerhouden om de sollicitatie plicht, met of zonder dwang en zonder enig inzicht in de gezinssituatie en je kwaliteiten op te dringen. Dit veroorzaakte enorm veel onrust en onzekerheid in zo’n gezin, zeker zonder begrip en ondersteuning.
Laat staan de stempels die je kinderen krijgen, waarmee je naar de ene her-indicatie naar de andere wordt gestuurd, rugzakjes, SBO’s etc.
De vrouw die amper rond kan komen met ook nog een alleenstaande ouder taak heeft het hard te halen. De kind&Ouder band, wordt nog altijd als de hoeksteen van de maatschappij gezien. Alle vormen van familie opvang worden gedemotiveerd in Nederland. Bedrijven geloven niet in de flexibiliteit die nodig is om als ouder mee te komen in het arbeidsproces. Als dan ook je leeftijd niet mee werkt is het visuele cirkeltje rond. Het enige wat dan vruchten afwerpt is dat wat het voor mijn kinderen heeft betekend “vaak mama thuis” dit was het meest waardevolle wat ik ze kon bieden. Van onschatbare waarde en onvervangbaar.
Dus verhalen dat de vrouw, niks wil doen aan haar economisch/financiële situatie, komt van de “Verwende Prinsesjes”die alles op een presenteerblaadje hebben aangereikt gekregen.
We weten dat er in niet westerse landen (maar ook vroeger hier in Nederland), de vrouw hard moet werken. Contact met de kinderen is minimaal en komen laat thuis. Helaas hebben deze vrouwen ook nog de totale verantwoordelijkheid voor het huishouden. Het zijn vaak de vele kinderen en familieleden die als team de eindjes aan elkaar knopen.
Het waren juist onze overgroot,- grootouders die hard geknokt hebben, om in de groeide welvaart, de vrouw te ontzien van ook nog eens werken buitenshuis. Financieel kon de man alleen het gezin draaiende houden.
Dit heeft wel tot gevolg dat de “Kind&Ouder” relatie, in vooral West Europa, een bepaalde band heeft gecreëerd die wij zien als essentieel voor de groei van het kind. Over het algemeen genomen kwamen uit die gezinnen, waar “quality time” ook daadwerkelijk besteed werd aan de kinderen, de succesvolle kinderen. In de gezinnen waar dit niet lukte waar moeder weldegelijk altijd heeft moetenwerken, is succes nog steeds een stille droom.
Die hebben hun kast vol, met beroepschriften, stoornisonderzoeken, kwijtscheldingsformulieren, afwijzingen en schulden.
Het frappante is dat ik een tijd terug zelf al een stukje had geschreven over het “Verwende Kleinkind”!
De politici en bedrijfsmagnaten van nu, die komen uitgezinnen met die “Kind&Ouder” relatie, spreken zo vanzelfsprekend over “normen en waarden” of over “snoeien doet groeien” als of ze net zelf de 2e wereld oorlog achter de rug hebben.
Naar mijns inziens is de maatschappij langzamerhand een weerspiegeling geworden van de gevolgen van het “Verwende Kleinkind” die zijn oorsprong vind juist bij de “thuis aanwezige ouder”! Zij zijn diegene die boeken schrijven over de “Verwende Prinsesjes”! Als hiermee de vrouwen worden bedoelt die inderdaad voor hun eigen pret een extraatje willen bijverdienen, dan zou ik de eerste zijn die akkoord gaat met die sollicitatie plicht. Alhoewel, help in eerste instantie die knokkende ouder, die duizendpoot, de helling op dit lijkt mij meer humaan.
Heel het sociaal netwerk en volksverzekering gevoel wat onze ouders en grootouders zo graag wilde doorgeven aan hun kinderen, wordt al jaren systematisch afgebroken en onevenredig verdeeld, door de enorme macht van de dribbelende egoïst met Euro-tekens in zijn ogen, het winstbejag en marktwerking, concurrentie in de zorg en de verzekeringen. Oorzaak: het Verwende Kleinkind!
En wij maar geloven dat het allemaal komt door die buitenlanders, de profiteur, de senioren met hun vervroegde pensioen, de geestelijk en lichamelijk beperkte neparbeiders, de verwende thuiszittende vrouw!